Ψυχανάλυση -
Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
Lorem Ipsum
Βιογραφικό
Η Ελένη Ξανθοπούλου είναι ψυχολόγος-ψυχαναλύτρια, πτυχιούχος του Τμήματος Ψυχολογίας ΑΠΘ, πλήρες μέλος της Βορειοελλαδικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (μέλος της IFPS).
Είναι επίσης μέλος της International Association of Relational Psychoanalysis and Psychotherapy (IARPP), καθώς και μέλος του Ελληνικού Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της IARPP.
Επιπλέον, είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής των επιστημονικών σεμιναρίων για το Posthuman του Ελληνικού Παραρτήματος Θεσσαλονίκης της IARPP. Έχει πολυετή κλινική εμπειρία τόσο μέσα από την ιδιωτική της θεραπευτική πρακτική, όσο και μέσα από την παρελθούσα δεκαετή κλινική της εργασία στο δημόσιο νοσοκομείο. Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την κλινική της εργασία, ως πλήρες μέλος της ΒΨΕ, διδάσκει μαθήματα ψυχανάλυσης στους εκπαιδευόμενους ψυχαναλυτές -στο επίσημο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της εταιρείας. Επίσης, συμμετέχει στη διδασκαλία των κλινικών σεμιναρίων προς τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας της ΒΨΕ και παρέχει κλινική εποπτεία. Συμμετέχει με εργασίες της σε συνέδρια και σε επιστημονικές εκδηλώσεις. Γράφει κείμενα που δημοσιεύονται σε περιοδικά.
Χώρος
Υπηρεσίες
Θεραπείες
Ατομική Ψυχανάλυση
Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
Μέσα στην ψυχαναλυτική συνεδρία ψυχαναλυτής και αναλυόμενος συναντιούνται ψυχικά δημιουργώντας αμοιβαία τον χώρο, μέσα στον οποίο ο αναλυόμενος έχει τη δυνατότητα να υπάρξει και να βιώσει τον ψυχισμό του, καθώς ανοίγεται όλο και περισσότερο στις πιο άγνωστες βαθιές πτυχές του.
Η επικοινωνία ανοίγεται σε πιο ασυνείδητες εκφράσεις της, μέσα στις οποίες άγνωστες πτυχές του ασυνειδήτου του αναλυόμενου απευθύνονται στον αναλυτή, προκειμένου εκείνος να τις αισθανθεί και να τις επεξεργαστεί ψυχικά και μαζί με τον αναλυόμενο να τις νοηματοδοτήσει και να τις συμβολοποιήσει.
Έτσι, αυτές μεταμορφώνονται σε καινούριες συναισθηματικές εμπειρίες εαυτού και κατά συνέπεια, διευρύνεται και εμπλουτίζεται η γνωριμία με τον ψυχισμό του και με τη λειτουργία του.
Επιπλέον, τραύματα, βιώματα σχέσεων του παρελθόντος, ακατανόητες συναισθηματικές καταστάσεις ζωντανεύουν και βιώνονται στο «εδώ και τώρα» της ψυχαναλυτικής σχέσης, η οποία λειτουργεί ως επανορθωτική εμπειρία, καθώς τα καθιστά λιγότερο οδυνηρά, τα επανασυνδέει με τον ψυχισμό, απελευθερώνοντάς τον σε μια πιο δημιουργική λειτουργία. Πρόκειται για ένα βιωματικό, συναισθηματικό ειδέναι του εαυτού που συντελείται μέσα στην ψυχαναλυτική σχέση, η οποία σταδιακά μεταμορφώνει τον ψυχισμό και τον καθιστά ικανό να αντέχει την οδύνη, να εμπεριέχει τα συναισθήματα, να πλησιάζει την αλήθεια του, σε μια διαρκή διεργασία νοηματοδότησής του.
Για αυτό τον λόγο, υποστηρίζεται στην ψυχανάλυση ότι αυτή δεν τελειώνει με το πέρας της, αλλά συνεχίζεται καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του αναλυόμενου.
Ο αναλυόμενος έχει πλέον εσωτερικεύσει την ψυχαναλυτική εμπειρία και είναι ικανός να αναλύει ο ίδιος τον εαυτό του και τις ψυχικές του εκφράσεις, μέσα σε ένα διαρκές ψυχικό γίγνεσθαι.
Θεραπεία ζεύγους
Κατά την θεραπευτική διαδικασία επεξεργαζόμαστε μαζί με το ζευγάρι τις δυσκολίες που έχουν προκύψει στη σχέση και διευρύνουμε την νοηματοδότησή τους. Αδιόρατες συναισθηματικές καταστάσεις συμβάλλουν συχνά στη δημιουργία μοτίβων συμπεριφορών και εκφράσεων μέσα στη δυάδα, που δυσκολεύουν τη συναισθηματική επικοινωνία του ζευγαριού. Και τελικά οδηγούν είτε στην απομόνωση, αποξένωση, είτε σε καθημερινές οδυνηρές συγκρούσεις.
Η διερεύνηση και ανάλυση των τρόπων που αυτές οι συναισθηματικές καταστάσεις συμβάλλουν σε εσφαλμένες ερμηνείες της συμπεριφοράς και των δύο, καθώς και των τρόπων που αυτές αλληλοπλέκονται, βοηθά στη βαθύτερη κατανόηση της λειτουργίας της σχέσης και στη βαθύτερη ψυχική γνωριμία των μελών του ζευγαριού.
Επίσης, εξωτερικά γεγονότα, όπως είναι η έλευση παιδιού ή μετοίκηση σε άλλο τόπο διαμονής, αλλαγές στην εργασία του ενός από τους δυο, ή οδυνηρές απώλειες αγαπημένων προσώπων δημιουργούν ψυχική αναστάτωση, η οποία μπορεί εν δυνάμει να ανασύρει και άλλα ψυχικά ή σχεσιακά θέματα δημιουργώντας έντονες αναταράξεις στη ζωή του ζευγαριού. Φεύγοντας από τη θεραπεία συχνά τα ζευγάρια νιώθουν ότι έχουν γνωρίσει συναισθηματικά βαθύτερα ο ένας τον άλλον και βιώνουν τη σχέση πιο ώριμη και πιο σταθεροποιημένη.
Ατoμική κλινική
εποπτεία σε
επαγγελματίες
ψυχικής υγείας
Υπηρεσίες
Μέσα στην ψυχαναλυτική συνεδρία ψυχαναλυτής και αναλυόμενος συναντιούνται ψυχικά δημιουργώντας αμοιβαία τον χώρο, μέσα στον οποίο ο αναλυόμενος έχει τη δυνατότητα να υπάρξει και να βιώσει τον ψυχισμό του, καθώς ανοίγεται όλο και περισσότερο στις πιο άγνωστες βαθιές πτυχές του.
Η επικοινωνία ανοίγεται σε πιο ασυνείδητες εκφράσεις της, μέσα στις οποίες άγνωστες πτυχές του ασυνειδήτου του αναλυόμενου απευθύνονται στον αναλυτή, προκειμένου εκείνος να τις αισθανθεί και να τις επεξεργαστεί ψυχικά και μαζί με τον αναλυόμενο να τις νοηματοδοτήσει και να τις συμβολοποιήσει.
Έτσι, αυτές μεταμορφώνονται σε καινούριες συναισθηματικές εμπειρίες εαυτού και κατά συνέπεια, διευρύνεται και εμπλουτίζεται η γνωριμία με τον ψυχισμό του και με τη λειτουργία του.
Επιπλέον, τραύματα, βιώματα σχέσεων του παρελθόντος, ακατανόητες συναισθηματικές καταστάσεις ζωντανεύουν και βιώνονται στο «εδώ και τώρα» της ψυχαναλυτικής σχέσης, η οποία λειτουργεί ως επανορθωτική εμπειρία, καθώς τα καθιστά λιγότερο οδυνηρά, τα επανασυνδέει με τον ψυχισμό, απελευθερώνοντάς τον σε μια πιο δημιουργική λειτουργία. Πρόκειται για ένα βιωματικό, συναισθηματικό ειδέναι του εαυτού που συντελείται μέσα στην ψυχαναλυτική σχέση, η οποία σταδιακά μεταμορφώνει τον ψυχισμό και τον καθιστά ικανό να αντέχει την οδύνη, να εμπεριέχει τα συναισθήματα, να πλησιάζει την αλήθεια του, σε μια διαρκή διεργασία νοηματοδότησής του.
Για αυτό τον λόγο, υποστηρίζεται στην ψυχανάλυση ότι αυτή δεν τελειώνει με το πέρας της, αλλά συνεχίζεται καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του αναλυόμενου.
Ο αναλυόμενος έχει πλέον εσωτερικεύσει την ψυχαναλυτική εμπειρία και είναι ικανός να αναλύει ο ίδιος τον εαυτό του και τις ψυχικές του εκφράσεις, μέσα σε ένα διαρκές ψυχικό γίγνεσθαι.
Κατά την θεραπευτική διαδικασία επεξεργαζόμαστε μαζί με το ζευγάρι τις δυσκολίες που έχουν προκύψει στη σχέση και διευρύνουμε την νοηματοδότησή τους. Αδιόρατες συναισθηματικές καταστάσεις συμβάλλουν συχνά στη δημιουργία μοτίβων συμπεριφορών και εκφράσεων μέσα στη δυάδα, που δυσκολεύουν τη συναισθηματική επικοινωνία του ζευγαριού. Και τελικά οδηγούν είτε στην απομόνωση, αποξένωση, είτε σε καθημερινές οδυνηρές συγκρούσεις.
Η διερεύνηση και ανάλυση των τρόπων που αυτές οι συναισθηματικές καταστάσεις συμβάλλουν σε εσφαλμένες ερμηνείες της συμπεριφοράς και των δύο, καθώς και των τρόπων που αυτές αλληλοπλέκονται, βοηθά στη βαθύτερη κατανόηση της λειτουργίας της σχέσης και στη βαθύτερη ψυχική γνωριμία των μελών του ζευγαριού.
Επίσης, εξωτερικά γεγονότα, όπως είναι η έλευση παιδιού ή μετοίκηση σε άλλο τόπο διαμονής, αλλαγές στην εργασία του ενός από τους δυο, ή οδυνηρές απώλειες αγαπημένων προσώπων δημιουργούν ψυχική αναστάτωση, η οποία μπορεί εν δυνάμει να ανασύρει και άλλα ψυχικά ή σχεσιακά θέματα δημιουργώντας έντονες αναταράξεις στη ζωή του ζευγαριού. Φεύγοντας από τη θεραπεία συχνά τα ζευγάρια νιώθουν ότι έχουν γνωρίσει συναισθηματικά βαθύτερα ο ένας τον άλλον και βιώνουν τη σχέση πιο ώριμη και πιο σταθεροποιημένη.
